انتخابات بر دو قسم رحماني و شيطاني است اگر براي خدا باشد رحماني است و اگر براي نفس باشد شيطاني است امام مي‎فرمايد: آن كسي كه مي‎خواهد در انتخابات شركت كند و كانديد مي‎شود آن كسي كه كانديد مي‎كند كسي را، آن كسي كه فعاليت انتخاباتي مي‎كند آن كسي كه تبليغ مي‎كند براي خودش يا براي غير، اين آزمايش‎اش همانجاست، توئي كه خودت را كانديد انتخابات كردي، قدرت اين را داري كه براي كشورت درست خدمت بكني و قدرت خودت را بالاتر از ديگران مي‎داني؟ توئي كه ديگران را كانديد مي‎كني و تبليغ مي‎كني براي انتخابات - تبليغ خودت را مي‎كني يا تبليغ براي اسلام؟ اگر براي رسيدن به مجلس است - مي‎خواهي - دلت مي‎خواهد مجلس بروي و مي‎گويي مجلس يك مقامي است شما تبليغ براي خودت مي‎كني كه همان تبليغ براي شيطان است و اگر تبليغ مي‎كني كه بروي خدمت بكني: من چون مي‎توانم خدمت بكنم چرا كنار باشم بروم خدمت بكنم، اين شخص چون لايق است چرا كنار باشد بيايد خدمت بكند اگر اين طور باشد اين براي خداست، و اين گاهي وقتها به خود آدم اشتباه مي‎شود بسياري از اوقات هست كه انسان خودش در كارهاي خودش اشتباه مي‎كند يعني انسان چون حب نفس دارد خودش را مي‎خواهد و همه چيز را هم براي خودش مي‎خواهد مگر اين‎كه به رياضات اينطور نباشد اين حب نفس دارد بسياري از امور كه از خودش صادر مي‎شود و يا از كساني كه از خودش هستند اولاد خودش، برادر خودش، عيال خودش، اينها به نظرش خوب مي‎آيد و گاهي همين اگر صادر بشود از يك كس ديگري به نظرش بد مي‎آيد، اين براي همين است كه حب نفس اين‎جا پرده پوشيده است روي واقعيت و نمي‎تواند انسان تشخيص بدهد بايد انسان توجه كند به اين‎كه آيا من كه مي‎خواهم يك كسي را انتخاب كنم اگر اين كس يك نفر ديگري از او بهتر بود لكن ارتباطي با من نداشت بلكه با من هم دلخوري داشت آيا او را كانديد مي‎كردم؟ اگر او را هم كانديد مي‎كرد معلوم مي‎شود كه اين براي خدا دارد كار مي‎كند كار به خودش نداردو اگر اين طور نشد بداند كه مسأله شيطاني است نه مسأله خدائي و اين دقيق است و اين از آن اموري است كه بر انسان پوشيده مي‎ماند و دوستان و برادران كه همه مسؤول هستند بايد در كارهاي خودشان دقت كنند كه براي چي من اين كار را مي‎كنم. من كه متكفل توزيع شدم يا در شوراها رفتم براي چي رفتم آنجا؟ مي‎خواهم چه بكنم؟ مني كه متكفل مخابرات هستم براي چي آن‎جا رفتم؟ چه نظري دارم؟ كني كه در مجلس مي‎روم براي چه مي‎روم و چه نظر دارم.

صحيفه نور، ج 18، ص 214 - 11/ 11/62