شمار عراقی‌های کشته شده در1920، حدود ۹ هزار نفر بود. انگلیس در نهایت یک دولت عربی دست نشانده را بر سرکار آورد و قدرت و منافع خود را نیز حفظ و در سایه حکمرانی کرد. در سال ۱۹۲۱م «فیصل» فرزند شریف حسین توسط انگلیسی‌ها به عنوان پادشاه عراق انتخاب شد که شیعیان را از تصمیمات اصلی کنار گذاشت.
فرزند فیصل در 1939 به قدرت رسید و تا 1958در قدرت ماند. وی در اثر کودتایی توسط کریم قاسم، از سلطنت خلع و کشته شد. در زمان حکومت او بار دیگر در 1940 عراق توسط متفقین(انگلیس) اشغال شد و بعد از پایان جنگ انتفاضه «وثبه» در 1948 در اعتراض به قرارداد استعماری انگلیس با پادشاهی عراق بر سر نفت رخ داد. 
سیر اتفاقات ویران‌گر بعد از شکست انقلاب 1920 همچنان ادامه داشت و حتی بعد از کودتای قاسم هم متوقف نشد. غربی‌ها بر عراق بعد از کودتا هم سوار شدند و با تقویت حزب بعث موجبات به قدرت رسیدن صدام را فراهم و سپس این کشور را درگیر جنگ ایران و چندین اتفاق ویران‌گر دیگر کردند که کشتارهای وحشتناکی را در پی داشت: ⚫ جنگ ایران با 375 هزار کشته
⚫ جنگ اول خلیج فارس با 100 هزار کشته ⚫ انتفاضه 1991 با 230 هزار کشته ⚫ جنگ دوم خلیج فارس با 760 هزار کشته نظامی و 240 هزار نفر کشته غیرنظامی در بمب‌گذاری‌ها
⚫ جنگ با داعش (تا امروز) 460 هزار کشته

افراد بی‌شماری نیز در زندان‌ها و سیاه‌چاله‌های مخوف حزب بعث و آمریکا کشته شدند که آماری از آن‌ها در دسترس نیست.
اگر ملت عراق در همان قیام 1920 به رهبری میرزای شیرازی به عنوان یک فقیه شیعه به پیروزی می‌رسیدند، شاید در طی 100 سال گذشته شاهد این اتقافات با ملیون‌ها کشته نبودند.
اگر بخواهیم این انقلاب 1920 عراق را با انقلاب 1979 ایران مقایسه کنیم باید گفت که قیام مردم ایران حیرت‌انگیز و شگفت آور بود. در میان ملّت‌هایی که به‌پاخاسته‌اند، کمتر دیده شده که توانسته باشند کار را به نهایت رسانده و به‌جز تغییر حکومت‌ها، آرمان‌های انقلابی را نیز حفظ کنند که نمونه‌ی بارز آن عراق با بیش از دو و نیم ملیون کشته است. برای درک عظمت انقلاب ایران کافیست که آن‌را فقط با عراق مقایسه کنیم.

امام خامنه‌ای سال 1380 در مورد انقلاب عراق فرمودند: آن‌جاهایى که استعمارِ مستقیم نکردند - مثل عراق - حکومت پادشاهى درست کردند و آدم غیر عراقى را (خانواده فیصل، عراقى نبودند) آوردند و بر مردم حاکم کردند؛ اما در واقع انگلیسی‌ها حکومت مى‌کردند. سیاست، سیاست انگلیسی‌ها بود؛ خواست، خواست انگلیسی‌ها بود و مردم عراق تسلیم و مقهور سرپنجه یک حکومت بیگانه بودند. شما ببینید براى یک ملت، کدام تحقیر از این بالاتر است؟