درمان بیمار یا پرستاری از وی که در حالت طبیعی، امری مباح است در شرایط اضطرار تبدیل به واجب کفایی می شود؛ اما فقیهان گفته اند که تحمل ضرر به خاطر دفع ضرر از دیگری لازم نیست، براین اساس چرا باید طبابت یا پرستاری از بیماران کرونایی واجب باشد؟ پاسخ این است که طبابت یا پرستاری آنان را باید مثل رزمندگان میدان جنگ، آتش نشانان و سایر مشاغل پرخطر محسوب کرد که اولا، ذات شغل آنان درگیری با این حوادث است.

 توصیه به شاد بودن یعنی فرصت را مغتنم شمردن؛ یعنی ارزش نعمت های الهی را دانستن؛ یعنی آن چیزی که مهیاست، به احسن وجه از آن استفاده کنیم. باید توصیه کنیم که مردم شاد زندگی کنند؛ چون کسی شاد زندگی می کند که ازآنچه دارد، درست استفاده می کند. نعمت را شناخته و در مقام شکر است. توصیه به شاد بودن به خاطر این است که ترک کینه و کدورت و ترک خاطرات بد و کنار گذاشتن افکار بد را به همراه دارد و ما به این نیاز

 به منظور گرامی داشت خاطره ایثارگری های جانبازان عزیز، سالروز ولادت با سعادت بزرگ جانباز کربلا، حضرت عباس علیه السلام به عنوان روز جانباز نامیده شده است. جانبازان با الهام از کردار و منش آن بزرگوار، درس فداکاری و شجاعت و وفا آموختند و در عمل نیز آن را به اثبات رسانیدند. این عزیزان در راه دفاع از اهداف مقدس اسلام، تا پای جان ایستادند و با اهدای بخشی از وجود خود، از حریم اسلام محافظت نموده، حماسه

 زندگانی حکمت آمیز و غرور آفرین پیشوایان معصوم (علیهم السلام) و فرزندان برومندشان، سرشار از نکات عالی و آموزنده در راستای الگوگیری از شخصیت کامل و بارز آنان بوده و نیز درس های تربیتی آنان نسبت به فرزندان خویش، در تمامی زمینه های اخلاقی و رفتاری، سرمشق کاملی برای تشنگان زلال معرفت و پناهگاه استواری برای دوستداران فرهنگ متعالی اهل بیت عصمت (علیهم السلام) و به ویژه برای نسل جوان، خواهد بود. از آن جا

 شهیدمرتضی آوینی: خون دادن برای امام خمینی زیباست. اما خون دل خوردن برای امام خامنه ای ازآن هم زیباتر است.

   پیرو کاهش ارزش ریال در نتیجه سیاست‌های ضد تولید، جماعتی به راه می‌افتند و با قیمت‌گذاری دلاری برای بنزین و برق و گاز، مدعی می‌شوند دولت در حال ارزان‌فروشی انرژی به مردم است و...

 یکی از مهمترین محورهای حملات تبلیغاتی علیه جمهوری اسلامی که خصوصا در دهه‌ی اخیر دشمنان بسیار بر آن سرمایه‌گذاری کردند، این گزاره بود که «جان انسان‌ها برای این حکومت ایدئولوژیک اهمیتی ندارد». گویا تقدیر این بود که در بحرانی مانند ‎#کرونا حقیقت به وضوح بر همه آشکار شود.

 یکی از مقامات ارشد فلسطینی در گرگان از ما چه درخواستی داشت ؟

   رهبرحکیم انقلاب اسلامی آذرماه سال نود و هفت به دولت دستور دادند که در ساختار بودجه اصلاحاتی انجام شود. این دستور برای این بود که برای اشتغال و تولید بسترهای مناسبی در بودجه فراهم شود و بودجه، متناسب با چالش‌های کشور تنظیم شود. طیف نئولیبرال حاکم بر نهادهای اقتصادی دولت اما به جای اصلاح ساختار بودجه متناسب با چالش‌های کشور و ایجاد بسترهای مناسب برای اشتغال و تولید در بودجه، سراغ صندوق

وَ‌ لَنَبْلُوَنَّكُمْ‌ بِشَيْ‏ءٍ‌ مِنَ‌ الْخَوْفِ‌ وَ‌ الْجُوعِ‌ وَ‌ نَقْصٍ‌ مِنَ‌ الْأَمْوالِ‌ وَ‌ الْأَنْفُسِ‌ وَ‌ الثَّمَراتِ‌ وَ‌ بَشِّرِ‌ الصَّابِرِينَ

 از سمت افقی خونین، در مرکز روحانی هستی. عطر محرم می وزد و دل های مشتاق را به پرواز، گرداگرد محور آفرینش فرا می خواند. اگرچه ظاهر زمین از کعبه گسترش یافت، اما مگر نه این که باید باطن امام را در کعبه جست وجو کرد؟!

پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله: أَرْبَعَةٌ فِي الذَّنْبِ شَرٌّ مِنَ الذَّنْبِ الِاسْتِحْقَارُ وَ الِافْتِخَارُ وَ الِاسْتِبْشَارُ وَ الْإِصْرَارُ

 از نوای غریبانه استغاثه امام حسین علیه السلام، سال ها و قرن ها می گذرد، اما انعکاس آن را می توان در لحظه لحظه تاریخ به گوش جان شنید، این فریاد نه تنها رو به خاموشی و افول نگذاشته، بلکه هر روز رساتر و پرصلابت تر، خروش وجوشش آزادگان عالم را افزوده است

 امام حسین علیه السلام، در سوم ماه شعبان در شهر مدینه به دنیا آمد. مادرش فاطمه دخت رسول الله (ص) بود. آن حضرت با نثار خون پاک خود و یارانش، از اسلام و ارزش های اسلامی پاسداری نمود. روز میلاد آن امام عزیز به روز پاسدار نام گذاری شده است. پیامبر صلی الله علیه و آله سلم، تبسّم بر لب، لحظه موعود را به شوق ایستاده و امیرمومنان علی علیه السلام، لحظه شمار در آغوش فشردن توست! مدینه دوباره محور توجّه است.

 ماه شعبان ماه دعا و مناجات با خداست. ماه تهذیب و آمادگی برای ورود به رمضان است. اعمال و دعاهای فراوانی در این ماه وارد شده است. تولد امام حسین، امام سجاد، حضرت ابوالفضل و حضرت مهدی علیهم السلام در این ماه واقع شده است. مناجات شعبانیه از مهمترین دعاهای این ماه است. مناجاتی که در ماه شعبان هست و من در نظر ندارم که در هیچ یک از ادعیه گفته شده باشد که ادعیه مال همه ائمه است؛ این دعای شعبان، مناجات