سؤال: با نزدیک شدن به انتخابات مجلس شورای اسلامی و در غوغای مناظرات و تبلیغات گروههای گوناگون، این سؤال برای ما پیش می آید که به چه کسانی رأی دهیم تا  تکلیف شرعی و ملی خود را بدرستی انجام دهیم؟ به عبارت دیگر معیار ما برای انتخاب کاندیدای اصلح چیست؟

با استقرار نظام جمهوری اسلامی در ایران و تحقق اولین مردم­سالاری دینی در منطقه خاورمیانه و بلکه جهان، «مردم» به عنوان صاحبان نظام بر اساس آموزه­های اسلامی، کلیدی­ترین نقش را در نحوه اداره امور کشور و تعیین حاکمان و نمایندگان خویش دارا شدند. این نقش در اصول متعدد قانون اساسی؛ از جمله اصول 3، 6 و 56 قانون اساسی[1] منعکس شده است. برگزاری انتخابات­های متعدّد سراسری در کشور از ابتدای انقلاب شکوهمند

تبلیغات به عنوان بهترین شیوه اطلاع رسانی و آگاهی بخشی از مهم ترین ابزارهایی است که از سوی بسیاری از اقشار جامعه با اهداف خاص مورد استفاده قرار می گیرد. بی گمان این ابزار از مهم ترین وسایلی است که پیامبران در مقام ابلاغ رسالت می توانستند از آن بهره گیرند. با این تفاوت که روشنگری، تبیین حقایق، تشریح حقوق و مطالبات و نیز مسئولیت ها و وظایف، مهم ترین فلسفه به کارگیری آن از سوی پیامبران بوده است.

در میان آنچه مورد توجه و عنایت فاطمه زهرا است، سه چیز از اهمیّت بیش تری برخوردار است؛ چنانکه ایشان در تبیین این سه شاخص می فرماید: «حُبِّبَ إِلَیَّ مِنْ دُنْیاکمْ ثَلَاثٌ تِلاوَةُ کِتَابِ اللهِ وَ النَّظَرُ فِی وَجهِ رَسولِ اللَّهِ وَ الاِنفَاقُ فِی سَبیلِ اللَّهِ؛ از دنیای شما سه چیز محبوب من است: تلاوت کتاب خدا (قرآن) و نگاه به چهرۀ رسول خدا(ص) و انفاق در راه خدا.»

توجّهی را که اسلام به زنان و دختران معطوف داشته است در هیچ آیین و مکتبی سراغ نداریم و برای روشهای برخورد اسلام با زنان نظیری را نمی یابیم. اسلام زن را به همان گونه که هست از حقوق و مزایای برخوردار کرد و درعین حال به پدران توصیه کرد که ضمن رعایت عدالت اگر قصد برتری دادن داشته باشند، آن را برای دختران قائل گردند. اسلام بنای گذشته را در نحوۀ نگرش به زنان و دختران درهم شکست و آثارش را محو و نابود

 

به طور معمول در یک فضای رقابتی برای کسب قدرت، بسیاری از نامزدها و هوادارانشان در عمل غیر آن چیزی را نشان می دهند که در سخن بر زبان می آورند. دوستی می گفت که هر کسی در جست وجوی آن چیزی است که ندارد؛ از این رو دغدغه وی می شود و در هر جایی که می نشیند از آن چیز به عنوان مسئله مهم سخن می گوید. به این معنا که چون خود انسان، مستبد است و علاقه درونی و یا فشار گفتمان بیرونی وی را به سوی آن سوق داده است

«بعضی، از دشمن رودربایستی دارند؛ بعضی، ملاحظه ی دشمن را می کنند. ملاحظه ی ملت را باید کرد، ملاحظه ی خدا را باید کرد، نه ملاحظه ی دشمن را. دشمن، دشمن است؛ هرچه ملاحظه کنی و عقب بنشینی، او جلو می آید.... یکی از شاخص ها [در انتخابات مجلس] همین است. مردم در هر جای کشور هستند، به این شاخص توجه کنند. آن کسانی که مرزشان با دشمن و دست نشاندگان دشمن مرز کمرنگی است، اینها برای ورود به مجلس اصلح نیستند.

وقتی خضر پیامبر برای خدمت به مساکین و یتیمان و با تشنگی و گرسنگی تمام به مرمت دیواری اقدام می کند که در زیر آن آدرس گنج دو یتیم است، وقتی که این عمل طاقت فرسای خضر در شرایطی صورت می گیرد که اهل همان قریه از اطعام دو پیامبر خدا امتناع می ورزند «فابوا ان یضیفوهما» هنگامی که ذوالقرنین برای مصونیت مردم و ایمنی آنان اقدام به ساخت سدی در برابر یأجوج و مأجوج می نماید و می فرماید: «فاعینونی بقوة اجعل

در نگاه دین انسان برای رسیدن به سعادت و حرکت در مسیر هدایت به الگوی مناسب و عملی نیاز دارد. فردی که همه را خوب بشناسد و هم خودش مسیر را با موفقیت طی کرده باشد و هم قادر باشد دیگران را به سوی مقصد راهنمایی کند و از خطا و گراهی در امان باشد رسول خدا (ص) است. بیراهه نیست اگر حضرت زهرا(س) را اجتماعی ترین زن تاریخ زمان خود و اعصار بعد معرفی کنیم. این حضرت در کنار ایفای نقش های خانوادگی، فرزندپروری و

   انتخابات ۹۸/محک انقلابی‌گری-انتخابات یازدهمین دوره‌ی مجلس شورای اسلامی که در دوم اسفندماه ۹۸ (جمعه‌ی همین هفته) برگزار خواهد شد، نخستین انتخابات جمهوری اسلامی ایران در گام دوم انقلاب به‌شمار می‌آید.

تربیت دینی، به مانند دیگر گونه های تربیت دارای اهمیت بسیاری است. در اندیشه برخی از عالمان تربیتی، تربیت دینی را موثر بر معنادهی به دیگر گونه های تربیتی می دانند. با ما همراه باشید تا با روش های تربیت مذهبی فرزندتان بیشتر آشنا شوید.

یکی از مهم ترین دغدغه های والدین، تربیت دینی فرزندان خود است. تربیت دینی که زمینه ساز رشد اخلاقی و پایبندی ایشان به مناسک و اعمال دینی شود. با ما همراه باشید تا با برخی از روش های ایجاد گرایش مذهبی در فرزندان آشنا شوید.

يکي از مباحث اساسي و بنيادي در فقه سياسي در انديشه شيخ، قواعد فقه سياسي است. از آنجا که فقه سياسي به روابط مردم، حکومت، حاکمان و حکومت‌ها مي‌پردازد، قواعد و اصول اين علم مي‌تواند اصولي زيربنايي براي