1. گاهى يك حركت، دامنه‏ى تأثيرات خوب وبدش در همه‏ى عصرها و نسل‏ها گسترده مى‏شود. «اهْبِطُوا مِنْها جَمِيعاً»( بقره 39)

2. با يك لغزش و خطا، نبايد كسى را طرد كرد، زيرا انسان قابل ارشاد وهدايت پذير است. «يَأْتِيَنَّكُمْ مِنِّي هُدىً»( بقره 39)

3. در انجام تكاليف الهى، از هيچ قدرتى نترسيم و ملاحظه‏ى كسى را نكنيم. «وَ إِيَّايَ فَارْهَبُونِ» ( بقره 40)

4. انحراف علما، سبب انحراف ديگران مى‏شود. «وَ لا تَكُونُوا أَوَّلَ كافِرٍ»( بقره 41)

5. نه حقّ را با باطل مخلوط كنيم و آن را تغيير دهيم و نه باطل را در لباس حقّ مطرح سازيم. «لا تَلْبِسُوا الْحَقَّ، لا تكتموا الحق» ( بقره 42)

6. آمران به معروف، بايد خود عامل به معروف باشند. «تَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبِرِّ وَ تَنْسَوْنَ أَنْفُسَكُمْ» ( بقره 44)

7. تلاوت كتاب آسمانى كافى نيست، تعقّل لازم است. «تَتْلُونَ الْكِتابَ أَ فَلا تَعْقِلُونَ» ( بقره 44)

8. در برابر عقايد خرافى وباطل، با قاطعيّت برخورد كنيد. «لا يُقْبَلُ، لا يُؤْخَذُ» ( بقره 48)