1. طرح لياقتِ خود، اگر بر اساس حسادت نباشد، مانعى ندارد. «وَ نَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَ نُقَدِّسُ لَكَ» (30)

2. براى روشن كردن ديگران، بهترين راه، برگزارى امتحان و به نمايش گذاشتن تفاوت‏ها و لياقت‏هاست. «عَلَّمَ ... ثُمَّ عَرَضَهُمْ ... فَقالَ أَنْبِئُونِي»(31)

3. به استعدادهاى لايق، فرصت شكوفايى و بروز بدهيد. «أَنْبِئْهُمْ بِأَسْمائِهِمْ»(33)

4. لياقت، از سابقه مهمتر است. فرشتگان قديمى بايد براى انسان تازه به دوران رسيده امّا لايق، سجده كنند. «اسْجُدُوا لِآدَمَ»(34)

5. خطرناك‏تر از نافرمانى درعمل، بى‏ اعتقادى به فرمان است. «أَبى‏ وَ اسْتَكْبَرَ»(34)

6. در شيوه‏ ى تربيت، هرگاه خواستيد كسى را از كار يا چيزى باز داريد، ابتدا راههاى صحيح، باز گذاشته شود و سپس مورد نهى اعلام شود. ابتدا فرمود:«كُلا مِنْها رَغَداً حَيْثُ شِئْتُما» سپس فرمود: «لا تَقْرَبا»(35)

7. نزديك شدن به گناه همان و افتادن در دامن گناه همان. «لا تَقْرَبا ...فَتَكُونا»(35)

8. اگر توبه واقعى باشد، خداوند آن را مى ‏پذيرد. «هُوَ التَّوَّابُ»(37)
قرآن زیبا