نیت سوء یک امر ذهنی است که اگر از آن جلوگیری نشود ذهن را آلوده کرده و موجب تاریکی فکری می گردد تا زمانی که نیت سوء به مرحله عمل نرسیده گناه محسوب نمی شود اگرچه نفس نیت سوء امرناپسندی می باشد اما زمانی که این نیت سوء تقویت گردد و فرد را به سمت عمل سوء برانگیزاند خطرناک می‌گردد و ممکن است تبدیل به یک فاجعه گردد که به برخی از این گناهان ذیلا اشاره می گردد

    نیت سوء اعمال صاحبش را تباه کرده و او را از رحمت الهی دور می کند از این رو پیامبر گرامی اسلام در این باره فرموده است:« فرشتگان نگهبان اعمال با خوشحالی عمل بنده را بالا می برند... حجاب‌ها را یکی پس از دیگری طی می کنند، تا آن که در برابر خدای سبحان می ایستند و می گویند عمل صالح و دعایی آوردند خداوند متعال می فرماید: شما نگهبانان عمل ظاهری بنده من هستید و من ناظر درون او

   انسان موجودی است دو بعدی که از روح و جسم ترکیب شده است اعمال باطنی مانند علم اراده که از آن به اعمال باطنی تعبیر می شود مربوط به روح بوده  و اعمال ظاهری که با حواس ظاهری قابل درک است به بدن مربوط می‌شوند.

   ازآیات شریفه استفاده می‌شود که در دادگاه عدل الهی کوچکترین عمل خیر به فراموشی سپرده نخواهد شد و انجام دهنده آن پاداش مناسب عملش را دریافت خواهد نمود و نیز کوچکترین عمل بد و ظلم مورد قضاوت قرار خواهد گرفت و انجام دهنده آن به تناسب رفتارش مجازات خواهد شد جالب است که قرآن مجید می فرماید: انجام دهنده عمل خیر عین عمل را می‌بیند و انجام دهند شرعین عمل خود را میبیند زیرا رفتاری که

  مقصود از پاداش اجتماعی مدح و تکریمی است که از ناحیه افراد جامعه نثارفرد نیکوکار می گردد به این دلیل که انجام دهنده کار خیر و رفتار نیکو بوده است زیرا طبق قاعده ی  «حسن و قبح عقلی» عقل، نیکوکار را به جهت انجام کار نیک ستوده و بدکار را در مقابل کارزشت مورد مزمت قرار می‌دهد بنابراین پاداش اجتماعی که به حکم عقل صورت می‌پذیرد نوع « ابراز محبت، دوستی ،تقدیر و

  قانون عبارت است از:« مجموعه ای از قواعد عمومی الزام آور که رفتار افراد را در اجتماع تنظیم می کند»

  سومین عنصر اندیشه های خیر و فضیلت  پاداش است که بین آن و مسئولیت رابطه علی و معلولی  تامی نظیر رابطه مسئولیت و الزام وجود دارد بنابراین مسولیت در آن واحد معلول الزام و علت برای پاداش است زیرا که در موضع مسئولیت به لحاظ اخلاق، وجود پاداش در قبال اطاعت از الزام و مجازات در قبال سرپیچی از آن ضروری است

  مقصود از مسئولیت دینی پرسش‌های است که از جانب آغازگر خلقت مطرح شده و انسان در تقابل این پرسش‌ها مسئول است پرسنده خداوند متعال و پاسخ دهنده انسان است پرسنده حقیقی که تعداد نفسها نگاه‌های چشم‌ها و میزان وسوسه ها را برآورد نموده انسان را در مقابل استعدادش و نعمت هایی که به او داده مسئول می داند و انسانی  که عمری را به بطالت گذرانده و استعداد انسانی خودش را شکوفا

  هر اجتماعی عادات و رسومی خوب یا بدی دارد که به آن ها حکم می‌نماید اگرچه بسیاری از عادات و رسومی که در جامعه وجود دارند چون ازفطرت سرچشمه گرفته‌اند خوب اند ولی متاسفانه برخی از عادات بد نیز وجود دارد که از جهل و نادانی بشر نشئت گرفته و آرام و آرام چون ویروس کشنده در بدن جامعه سرایت کرده و منجر به بیماری اجتماعی به لحاظ اخلاقی می گردد.

  همان گونه که قبلاً اشاره شد مسئولیت متکی بر الزام است در این جا به این مطلب اشاره می کنیم که مسئولیت نیازمند به «پرسنده» ای است که انسان در قبالش مسئول است رفتارش را باید مطابق امر و نهی اوتنظیم کند حال این پرسش پیش می آید این «پرسنده» کیست؟ در پاسخ باید گفت: که پرسنده همان وجودی است که الزام ،تکلیف، و امر و نهی را مطرح کرده است و قبلاً اشاره کردیم که ریشه‌های

  پیش‌تر گفتیم که عناصر خیر و فضیلت پنج چیز هست: الزام که در فصل قبل بیان شد و دوم مسئولیت است که اینک به بیان آن می‌پردازیم/مسئولیت ریشه در طبیعت و سرشت انسان و جهان دارد قانون کنش و واکنش بر همه ی  اجزای عالم از جمله انسان حکم فرما است چنان که آیات مذکور عمل هر عمل کننده را به مسئولیت در قبال آن و حساب و پاداش بر اساس آن پیوند می دهد و این بدین معنی است که واژه مسئولیت به

    محبت یکی از نعمت های بزرگ الهی است که مانند اکسیر شفا بخشی در وجود انسان به ودیعت نهاده شده است . بشر تشنه ی محبت است . محبتی که موجب رشد ، تعالی و تکامل روح می گردد . محبتی مانند محبت پدر و مادر به فرزند ، محبت استاد به شاگرد ، محبت پیامبران و اولیای الهی به خلق و ... . اگر اصل محبت ورزی صادقانه اعمال گردد ، کرامت انسان ها حفظ می شود ، زیرا رعایت این اصل خود موجب احیای اصل دیگری به

  اولین عنصر موثر در ایجاد خیر و فضیلت الزام است، برای اینکه معنی الزام روشن گردد ابتدا باید رابطه بین الزام و التزام بیان شود.

    اراده خداوند متعال به این تعلق گرفته است که استعدادهای انسان در همین دنیا شکوفا گردند تا به خیر و فضیلت آراسته و از شر و رذیلت پیراسته گشته و به کمال و سعادت ابدی مزین گردد با توجه به مقدمه مذکور ، آنچه در این مقاله بیان می گردد توضیح مختصر پنج عنصر سازنده خیر و فضیلت است که چون پنج بال، انسان را به سوی بی نهایت پرواز می دهد.

   انسان موجودی بسیار پیچیده توانا و ارزشمندی است در  ارزشمندی انسان همین  بس که خداوند متعال بعد از آفرینش این موجود به خودش تبریک گفته است ( سوره اسراء آیه ۷۰ ) و درپیچیده بودن و پر رمز و راز بودن انسان همین بس که هنوز دانشمندان بیولوژی، فیزیولوژی، طب ، روانشناسی و روانکاوی نتوانسته‌اند به زوایای پیچیده وجود انسان به نحو کامل پی ببرند به تعبیر روانشناسان تنها مغز انسان