سال‌ها می‌گذرد، حادثه‌ها می‌آید و ما همچنان به استفاده از نور خورشید امامت از پس ابرهای غیبت خو گرفته‌ایم. می‌خواهیم امام عصر ـ عجل الله تعالی فرجه الشریف ـ را درک کنیم و از فیض حضورش بهره ببریم اما همچنان در غیبت به سر می‌بریم. پس چگونه «ظهور» را جلوتر بیندازیم؟

  در تاریخ بشریت افراد زیادی بوده اند که در غم از دست دادن عزیزی، فراق محبوبی، نرسیدن به مقصودی و... گریه کرده اند. شاید بتوان گفت: هیچ یک از گریه ها بسان گریة حضرت زهرا(ع) سوزناک، هدفمند، افشاگرانه و سیاسی نبوده است. تا آنجا که عده ای از گریة آن حضرت شکوه نمودند. گریه های حضرت زهرا(ع) مبارزة منفی با دستگاه غاصب خلافت بود، نه فقط گریة عاطفی بر فقدان پدر. گریه بر غربت اسلام، قرآن و دستورات

  وقتى رسول محبوب من به خانه درآمد، انگار خورشيد پس از چهل شام تيره، چهل شام بى روزن، چهل شام بى صبح از بام خانه طلوع كرده باشد، دلم روشنى گرفت و من روشنى را زمانى با تمام وجود، باتك تك رگها و شريانهايم احساس كردم كه نور حضور تو را در درون خويش يافتم.

  حضرت فاطمۀ زهرا «س» جلوۀ جلال خداوندی و آئینۀ تمام نمای خصال نبوی و سیرۀ علوی بود. بزرگ آیه ای که آیات الهی و روایات نبوی بیانگر شأن و منزلت او و احادیث ائمۀ معصوم«ع» نشانگر مقام و مرتبت اوست. فاطمه «س» تنها یک شخص نیست، بلکه شخصیتی جاویدان و حقیقتی سیال است که در بستر زمان جاری می باشد و زلال فضیلت و کمالی است که بر جویبار اندیشه و ذهن طالبان حقیقت و

  منشور ملكوتى فاطمه، عليهاالسلام، را از ابعاد مختلف بايد نگريست. معدود زنانى نامهاى خود را بر گذرگاه تاريخ حك كرده اند. اما اينان زنانى بوده اند كه يك شاخه از نهال وجودشان را به بارورى و تجلى نشسته اند. نام آسيه را دستهاى شهامتش حك كرده است و نام مريم را چشمهاى قداستش و حتى نام خديجه را قلب رأفتش. اما شخصيت فاطمه، عليهاالسلام، منشورى چندبعدى است كه با افق ديدهاى مختلف شايسته بذل توجه است.

  به دنیا آمده بود تا صبر را شرمنده کند، زینب علیهاالسلام این اسطوره تاریخ را می گویم. آمده بود تا عشق را مبهوت لحظه های زلالش کند.

  یکی از عوامل تاثیرگذار در پیشرفت انقلاب جهانی مهدوی و برقراری حاکمیت جهانی الله در سراسر جهان، حضور حضرت عیسی مسیح علیه السلام در کنار قائم آل محمد(عجل الله فرجه) است.

  حضرت امام حسن عسگری(ع) به روایت مشهور در هشتم ربیع الثانی در سال 232 هجری قمری در مدینه متولد شدند. ایشان در سال 235 ه . ق که چهارساله بودند، با پدر بزرگوارش امام هادی علیه السلام به سکونت در سامرا مجبور شد و حدود نوزده سال با پدر خویش در این شهر ساکن بود. پس از شهادت پدر، به مدت شش سال امامت کرد و در این مدت به علت سخت گیری بیش از حد عباسیان، با تقیه بسیار رفتار می کرد و جز یاران نزدیک،

  آیت الله حسینی گرگانی گفت: افرادی که روایات تاریخی حضور امام حسن عسکری(علیه السلام) را قبول ندارند به منابع ضعیف تاریخی رجوع می کنند.

  انحراف فكرى در مسئله مهدويّت در دوران امام صادق (ع) بى‎‌گمان، يكى از دلايل تأكيد فراوان امام صادق (ع) بر مسئله مهدويّت، وجود برخى انحرافات فكرى راجع به اين مسئله در آن دوران و پيش از آن بوده است. روايات مربوط به مهدويّت، به گونه‎‌اى است كه نشان مى‎‌دهد مسئله مهدويّت از دوران حضور نبىّ اكرم (ص) نيز مطرح و تبيين شده است؛ چنان‎‌كه فرمودند: «مهدى از

  امام عسکری(ع) از سال 254 تا 260 سخت ترین روزهای زندگی اش را زیر نظر سه خلیفه غاصب (معتز و مهتدی و معتمد) گذراند. ابوسهل نوبختي نيز چون بسياري از شيعيان، از بدي حال امام حسن عسکري عليه‏السلام آگاه بود. ديگر تاب نداشت؛ وگرنه به خود اجازه نمي ‏داد به خانه امام برود. وارد اتاق که شد، همسر امام، «نرجس خاتون» و «عقيد» غلام فداکار حضرت را ديد که در گوشه‏ اي،

  پس از توحيد و نبوت، هيچ موضوعي در فرهنگ اسلامي به اهميت مسئلۀ «ولايت» نيست. ولايت عصارۀ انديشه‌هاي ديني و جلوگاه پذيرش توحيد و نبوّت است. قبول ولايت به معناي پذيرش رهبري آسماني، رهبري خدا و پيامبر و جانشين رسول اعظم در زندگي فردي و اجتماعي است.  

  حضور امام سجاد و اسرا در کربلا در اربعین اول عاشورا قطعی است. برخی از علما از جمله محدث نوری در این مساله که امام سجاد و زینب کبری سلام الله علیهما و دیگر بازماندگان حادثه کربلا در اربعین همان سال به کربلا برگشته باشند، تردید کرده اند. شهید آیت الله قاضی طباطبایی با نگارش کتابی با عنوان «تحقیق در باره اول اربعین حضرت سید الشهداء علیه السلام»، این تردید را رد کرده و با ادله

  هدف این پژوهش، بیان اهداف مشترک عاشورای حسینی و قیام مهدوی در رهیافت روایی است. مقصود از رابطه ی عاشورا و مهدویت، پیوندی است که میان این دو عنصر اساسی در هدف وجود دارد، که با عنصر «غدیر» هویت مکتب امامت را می سازند. روش این تحقیق، توصیفی تحلیلی است، که با بهره گیری از روایات و ادعیه(دعای ندبه، زیارت عاشورا و زیارت ناحیه ی مقدسه) در صدد پاسخ به سوال اصلی تحقیق است. قیام جهانی

  عـزاداری بـرای سیدالشهداء(ع) یکی از بزرگ ترین مصادیق بزرگداشت شعائر الهی است. در حقیقت یکی از مهم ترین امتیازات جامعه شیعه، بـرخورداری از چشمه پر فیض نورانیّت و معنویّت عاشورا است. این چشمه جوشان از نخستین روزی که مـوضوع یادکرد مصیبت امام حـسین (عـلیه السلام) و یارانش مطرح شد جریان یافت و تا امروزه همچنان جاری است و پس از این هم ادامه خواهد داشت. اما در طول تاریخ همواره کسانی بوده اند که