امام باقر(ع) در ماه محرم سال 95 هجری، عهده دار مقام امامت شد و این مصادف بود با حکمرانی آل مروان. آنان مسلمانان را مجبور می کردند که آنان را جانشین رسول خدا بشمارند و افرادی را که منتهای رذالت و فرومایگی در پلید ترین منکرات غوطه می خوردند، خلیفه الهی بنامند. امام باقر(ع) از چنین وضع آشفته ای رنج می برد.

 در دوران امام باقر علیه السلام، حاکمان اموی به دلیل تعارضات داخلی از نهضت عظیم علمی آن حضرت غافل بودند، ولی این به معنای در امان بودن آن امام نیست; بلکه حجم وسیعی از روایات گویای اوضاع خشونت آمیز آن دوره، و ظلم و تجاوز حاکمان وقت نسبت به دین، مسلمانان و امام آنان است، به گونه ای که امام علیه السلام بارها تقیه می کرد و سرانجام نیز بر سر تعارضات مبنایی با نظام خلافت ظالمانه، توسط هشام به شهادت

 کیست که دوست نداشته باشد، در محضر نورانی امام(ع) حاضر شود، تا چه رسد به این که در این دیدار، مخاطب حضرت نیز قرار گیرد؛ اما اکنون که ظاهراً توفیق نداریم به آن محضر نورانی شرفیاب شویم و حضوراً از معارف توحیدی آن ذات مقدس استفاده نماییم، با «جابر» از اصحاب بزرگوار امام باقر(ع) همراه شده و ازسخنان گهربار آن امام همام(ع) بهره می بریم. روایت شده است که امام باقر(ع) با جابر گفتگو می نمودند و در این

 میلاد مسعود امیرالمؤمنین علیه السلام و حضرت امام جواد علیه السلام 1398

در میان آنچه مورد توجه و عنایت فاطمه زهرا است، سه چیز از اهمیّت بیش تری برخوردار است؛ چنانکه ایشان در تبیین این سه شاخص می فرماید: «حُبِّبَ إِلَیَّ مِنْ دُنْیاکمْ ثَلَاثٌ تِلاوَةُ کِتَابِ اللهِ وَ النَّظَرُ فِی وَجهِ رَسولِ اللَّهِ وَ الاِنفَاقُ فِی سَبیلِ اللَّهِ؛ از دنیای شما سه چیز محبوب من است: تلاوت کتاب خدا (قرآن) و نگاه به چهرۀ رسول خدا(ص) و انفاق در راه خدا.»

در نگاه دین انسان برای رسیدن به سعادت و حرکت در مسیر هدایت به الگوی مناسب و عملی نیاز دارد. فردی که همه را خوب بشناسد و هم خودش مسیر را با موفقیت طی کرده باشد و هم قادر باشد دیگران را به سوی مقصد راهنمایی کند و از خطا و گراهی در امان باشد رسول خدا (ص) است. بیراهه نیست اگر حضرت زهرا(س) را اجتماعی ترین زن تاریخ زمان خود و اعصار بعد معرفی کنیم. این حضرت در کنار ایفای نقش های خانوادگی، فرزندپروری و

اکتناه وجودی فاطمه زهرا (س) چنان است که معرفت به آن انسان کامل از نوع سهل و ممتنع است، سهولت دستیابی به چنین معرفتی به دلیل فراوانی فضائل و صعوبتش به جهت عمق و ژرفای غیر قابل غوص و وصول است. همین معنا را در این مقاله بر اساس رهیافت هایی چون وجود شناسی، معرفت شناسی و جامعه شناسی مورد بحث قرار میدهیم و بر اساس معارف «ثقلین» و آموزه های قرآنی، نبوی، علوی و ولوی به تبین کمالات حقیقی فاطمه زهرا (س)

 سلمان فارسى مى گويد: رسول خدا (ص) به من فرمود: «اى سلمان! هر كس دخترم فاطمه را دوست بدارد، در بهشت در كنار من خواهد بود و هر كس او را دشمن بدارد، در آتش جهنم خواهد بود. اى سلمان! دوستى فاطمه در صد جايگاه به حال انسان سودمند است كه راحت ترين اين جايگاه ها، عبارت است از مرگ و قبر و ميزان و سنجش [اعمال‏] و محشر و [پل‏] صراط و حساب رسى؛ هر كس دخترم فاطمه از او راضى باشد، من هم از او خشنود مى گردم و

 در بحث حجت بودن حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها، نبوّت، رسالت وامامت لازم نیست؛ آنچه که محور حجیت است، عصمت است. اگر یک انسانی معصوم بود در این صورت یقین داریم حرف او فعل او، تقریر او، سکوت او و قیام او و قعود او حجت خداست. این که در زیارت «آل یس» به پیشگاه ولی عصر (ارواحنافداه) سلام عرض می کنیم، به تک تک حالات او سلام عرض می کنیم؛ برای اینکه تک تک حالات او معصومانه است

 گریه یکی از حالتهای انسان است و نوعی عمل یا عکس العمل و فعل و انفعال روحی روانی است که در شرائط خاص، انسان آن را انتخاب می کند و یا بر انسان غالب می گردد.

 سبک زندگی، نشان دهنده مجموعه جهت گیری های ارزشی، هنجارها، خواسته ها، تمایلات و شیوه رفتار و در کل وضعیت فرهنگی جامعه است. یکی از الزامات تحقق الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت، شکل گیری سبک زندگی بومی و اسلامی است و البته تحقق این مهم منوط به ارائه و تبلیغ انواع سبک های زندگی مقبول و منطبق با آموزه ای دینی و اسلامی است. براین اساس، در مقاله پیش رو به ارائه برخی از مهم ترین زوایای زندگی حضرت فاطمه

 این بررسی بیانگر آن است که بهره گیری حضرت(ع) از آیات گاه در جهت تبیین معنا، جری و تطبیق، گسترش مفهومی و مصداقی آیات و نیز استشهاد به آیات قرآن است. در این زمینه تبیین معنا، ذکر تطبیق آیات، استشهادهای حضرت(ع) به قرآن و گسترش مفهومی و مصداقی آیات به ترتیب بیشترین کارکردهای تفسیری این استنادها را نشان می دهد.

 یکی از شاخصه های کلام معصومان استناد به آیات قرآن است. حضرت زهرا(ع) در خطبه های خویش به فراخور نیاز، به آیات قرآن استناد نموده است. این گونه استنادهای قرآنی می تواند یکی از مهمترین منابع تفسیر قرآن به شمار آید. بیشترین کارکرد این روابط، در توسعه دامنه تفسیر نقلی است. این پژوهش، کارکرد تفسیری استنادهای قرآنی در خطبه های حضرت زهرا(ع) و فراوانی آنها را مورد مداقه قرار داده است و در آن به جای

  حضرت فاطمه علیها السّلام نه تنها نزد شیعه که در میان اهل سنت نیز جایگاهی رفیع دارد. در این نوشتار با استناد به منابع اهل سنت شان نزول برخی آیات مانند: مباهله، تطهیر، و سوره کوثر درباره حضرت زهرا و اهل بیت پیامبر علیهم السّلام نقل شده و مقام معنوی و عظمت روحی آن حضرت نزد خداوند بیان شده است.در نگاه دوباره به شرح و تفسیر آیات، چند نکته مهم کاربردی استنباط و به خوانندگان عرضه شده است.

 ولایت کبرای حضرت زهرا علیهاالسلام در امتداد ولایت مطلق خداوند قرار دارد، به گونه ای که ایشان به اذن الهی، حق دخل و تصرف در امور عالم را دارد و می تواند نفوس انسان های مستعد را شناخته، به سرمنزل مقصود رهنمون سازد. آیاتی در باب اثبات عصمت و طهارت و علم وهبی و لدنّی ایشان بخصوصه یا در جمله اهل بیت علیهم السلام نازل گردیده و روایاتی نیز به طور عام یا خاص درباره حضرت زهرا علیهاالسلام صادر شده