
با استقرار نظام جمهوری اسلامی در ایران و تحقق اولین مردمسالاری دینی در منطقه خاورمیانه و بلکه جهان، «مردم» به عنوان صاحبان نظام بر اساس آموزههای اسلامی، کلیدیترین نقش را در نحوه اداره امور کشور و تعیین حاکمان و نمایندگان خویش دارا شدند. این نقش در اصول متعدد قانون اساسی؛ از جمله اصول 3، 6 و 56 قانون اساسی[1] منعکس شده است. برگزاری انتخاباتهای متعدّد سراسری در کشور از ابتدای انقلاب شکوهمند