یکی از ویژگی های مثبت جریان انقلابی، آلوده نبودن به رفتار قبیله ای و باندی است. بر همین اساس به دلیل اینکه ملاک اصلی صرفا منافع ملی و عزت ملت ایران است، فارغ از اینکه چه دولتی بر سر کار باشد، حوزه های حساسی از جمله سیاست خارجی به دقت بررسی می شود.
روزنامه سازندگی در مطلبی با عنوان «جلیلی علیه رئیسی؟» نوشت: «هنوز عمر حضور سید ابراهیم رئیسی و دولتش در ساختمان پاستور به یکسال نرسیده که نجواهای اختلاف بخشی از جریان پایداری و هواداران سعید جلیلی با سیاست های رئیس جمهور با صدای بلند بیان می شود. هر چه خبرها از وقوع توافق هسته ای در وین بیشتر می شود، دامنه اختلافات و افشای برخی خبرها از ناحیه پایداری ها و دوستان سعید جلیلی نیز بیشتر می شود. سعید جلیلی پیش از این نیز تلویحا بیان کرده بود که با روند مذاکرات موافق نیست. »
در ادامه این مطلب آمده است: «اکنون فصل تعارفات گذشت و حالا کمیته ۵ نفره ضدتوافق در مجلس متشکل از اعضا جبهه پایداری در داخل بهارستان و سعید جلیلی و ایدئولوگ های ضدبرجامش در خارج از مجلس، منتقدان جدی دولت سید ابراهیم رئیسی بر سر مساله مذاکرات احیا برجام شده اند. همان ها که تا دیروز حضور در عرصه رقابت های انتخاباتی را به هم تعارف می کردند و مدال های ازخودگذشتگی و اخلاق بر شانه های هم می زدند که به نفع جریان انقلاب از گردونه انتخابات کنار رفتند. »
این روزنامه اصلاح طلب در ادامه نوشت: «گره اصلی اما نه در وین که در تهران است. رئیسی و وزیر امور خارجه اش در روند احیاء برجام در قلب پایتخت زیر تیغ قلم حسین شریعتمداری هستند و در مشهود اتاق های فکر پایداری برای کمیته ۵ نفره ضدتوافق در مجلس برنامه ریزی می کنند.»
اکنون مدتی است که پروژه «اختلاف افکنی میان نیروهای انقلابی» با محوریت «سیاست خارجی» از سوی رسانه های جریان اصلاح طلب کلید خورده است.
برهمین اساس چندی پیش دروغی تحت عنوان «نامه ۲۰۰ صفحه ای جلیلی علیه سیاست خارجی دولت رئیسی» توسط رسانه های منتسب به جریان اصلاح طلب به صورت گسترده منتشر شد.
«سعید جلیلی» – ۱۹ بهمن ۱۴۰۰- درباره انتشار این دروغ گفته بود: «۶ ماه پیش دولت قبل(دولت روحانی) یک نامه‌ای درباره برجام به مجلس دادند که آن را بررسی کردیم و ایرادات آن را مردادماه گفتیم که مطابق واقعیت نیست. اما حالا در شرایطی که دشمن به شکست خود اعتراف کرده موضوع آن نامه برجسته و تیتر یک می‌شود.»
یکی از ویژگی های مثبت جریان انقلابی، آلوده نبودن به رفتار قبیله ای و باندی است. بر همین اساس به دلیل اینکه ملاک اصلی صرفا منافع ملی و عزت ملت ایران است، فارغ از اینکه چه دولتی بر سر کار باشد، حوزه های حساسی از جمله سیاست خارجی به دقت بررسی می شود.
در نقطه مقابل، دولت سیزدهم کارنامه موفقی در سیاست خارجی ارائه کرده است. در دولت قبل متاسفانه «وزارت امور خارجه» به «وزارت امور برجام» مبدل شده بود. اما در این دولت با خروج از این رویکرد خسارت بار، «دیپلماسی فعال» کلید خورد و این تغییر ریل، ثمرات بسیار خوبی در پی داشته است.
افزایش فروش نفت، افزایش صادرات غیرنفتی، امضای قرارداد سوآپ گازی، حضور مقتدرانه در مذاکرات وین و مقاومت در مقابل زیاده خواهی طرف غربی، دیپلماسی فعال منطقه ای، دیپلماسی تعامل با شرق و…بخشی از سرفصل های سیاست خارجی در دولت سیزدهم است.
با اینحال جریان اصلاح طلب در پی آن است تا با شعبده بازی و تحریف واقعیت، تصویری غیرواقعی از دولت سیزدهم نمایش دهد.
ثبت دیدگاه