متاسفانه با اهمال کاری برخی دولت ها فرصت ارزشمند این سال ها سپری شد و آنطور که باید اهداف تعیین شده محقق نشد و حتی در برخی عرصه ها نیز با قصور مدیریتی شاهد وقوع برخی مشکلات هستیم
سال های مختلفی از زمانی که رهبر معظم انقلاب هر سال را با هدف خاصی نامگذاری کردند، می گذرد. اغلب این سال ها به طور کلی یک ویژگی مشترک دارند و آن توجه به حوزه اقتصاد است. اگر به طور مختصر تر به این نامگذاری ها نگاهی بیندازیم بخش تولید و توان افزایی داخلی بسیار مورد توجه رهبر انقلاب بوده است.
نامگذاری هر سال تنها یک سنت حسنه برای توجه به ابعاد خاص نبوده است، بلکه یک هدفگذاری برای رسیدن به یک چشم انداز بوده که اگر نامگذاری این سال ها را مانند یک پازل کنار هم بچینیم، تصویر کلی از یک راهبرد عام دیده می شود.
در همین راستا حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در دیدار با جمعی از مردم اصفهان، مشکلات اقتصادی را یک واقعیت خواندند و افزودند: “نامگذاری سالهای متعدد با شعارهای اقتصادی و تأکید به مسئولان برای علاج این مشکلات، با توجه به اهمیت موضوع اقتصاد صورت گرفت اما دهه نود از لحاظ اقتصادی دهه خوبی نبود و اگر به آن توصیه ها عمل می کردند و اقدامات لازم را انجام می دادند، وضع امروز کشور و مردم متفاوت می شد البته تحریم ها هم در مشکلات مؤثر بود.”
متاسفانه با اهمال کاری برخی دولت ها فرصت ارزشمند این سال ها سپری شد و آنطور که باید اهداف تعیین شده محقق نشد و حتی در برخی عرصه ها نیز با قصور مدیریتی شاهد وقوع برخی مشکلات هستیم که به برخی از این موارد به طور موضوعی اشاره می کنیم اما موارد بسیار دیگری نیز وجود دارد.
توقف ساخت و ساز مسکن: متاسفانه در این حوزه اگرچه در پایان دولت دهم با توجه به پروژه انبوه سازی مسکن ذیل طرح ” مسکن مهر” یک جهش تولید آغاز شد اما می توان گفت به طور عامدانه این طرح و دیگر طرح های ساخت مسکن در دولت های روحانی متوقف شد تا جایی که “عباس آخوندی” پس از استعفای اجباری مطرح کرد که” افتخار می کند حتی یک واحد مسکن مهر را نیز افتتاح نکرده است.” امروز مسکن به عنوان یک مشکل بزرگ در کشور بوجود آمده است و هزینه هنگفتی را بر سبد هزینه خانوارها تحمیل کرده است تا جایی که یافتن مسکن مناسب بسیار دشوار شده است و خرید مسکن برای بسیاری دیگر یک رویای دست نیافتنی است و با بالا رفتن تصاعدی قیمت مسکن دیگر اجناس نیز بالاتر می رود.
رکود تولید: درحالی که رهبر انقلاب بر تولید داخلی برای توان افزایی بومی در کشور سال ها طی نامگذاری های مختلف تاکید فرمودند اما متاسفانه شاهد ورشکستگی و توقف تولید شرکت های بزرگ و ریشه دار کشور ازجمله کارخانه ارج، ماشین سازی اراک، نیشکر هفت تپه، کارخانه های کاشی و سرامیک و … بودیم. توقف تولید از جمله موارد سیاه در کارنامه دو دولت قبل در بخش های مختلف از جمله ناکارآمدی در خصوصی سازی بود که متاسفانه بر پیکره اقتصاد کشور ضربه های سنگینی وارد کرد.
تولید مواد غذایی: تولید بخش های مختلفی دارد اما باید در این حوزه غیر از تولیدات صنعتی ساختمانی بویژه به تولید مواد غذایی و دامی اشاره کرد. در پایان دولت روحانی به دلیل کمبود شدید غذای دام و طیور مشکلات فراوانی دامن گیر مرغداران و دامداران شده بود. دامداران دام مولد خود را ذبح می کردند و مرغداران جوجه یک روزه خود را دفن! زنجیره نارضایتی به کشتارگاه ها و سپس بازار و مردم رسید. کمبود مرغ یکی از مشکلات بود. در حالی که پیشتر یکی از وزرای دولت قبل در برابر انتقاد از گرانی مطرح کرد که ” دعا کنید گوشت و … هست”؛ در شرایطی که حتی گوشت مرغ هم تا مرز کمبود رفت!
خطوط ترانزیت ناقص: اخیرا ” رستم قاسمی” وزیر راه و شهرسازی در سخنانی از کمبود هواپیما در ناوگان هوایی کشور گلایه کرده و آنرا باعث شرمندگی و خجالت خوانده است. این در حالی بود که در دولت قبل هر روز با تیترهای مبالغه آمیز و خودنمایی با فخر فروشی تمام از واردات هواپیماهای مسافربری درجه یک غربی می گفتند. کار به گرفتن عکس یادگاری با هواپیما ایرباس هم کشید اما انتهای همه شوآف ها پوچ بود. این درحالی است که برخی کارشناسان از فرصت از دست رفته برای واردات قطعات و بازآماد هواپیماهای خطوط هوایی که کمبود قطعات زمین گیرشان کرده می گویند.
بنزین و ماجرای کارت سوخت: ماجرای توقف کارت سوخت و هزینه دهی برای احیای آن یک طرف ماجراست. مساله توقف تولید بنزین و خام فروشی نفت درحالی که بارها رهبر معظم انقلاب بر بالا بردن ظرفیت پالایشگاهی و پتروشیمی های کشور برای تولید محصولات نفتی که هم تحریم را دور زده و از اثر می اندازد و هم از خام فروشی و درواقع به نوعی مفت و ارزان فروشی نفت جلوگیری می کند، دولت ها را به کار در این زمینه توصیه کرده اند. اما بویژه با توجه به نفوذ افکار متوقف کننده یکی از دولتی ها در زمان ریاست جمهوری روحانی این امر نیز آنچنان که باید پیش نرفت.
توجه به بازارهای اقتصادی همجوار و همسایه: درحالی که بازار همسایگان مهیای حضور اقتصادی کشورمان بود. ایران در دولت های قبل به سمت غرب رفت و همه تخم مرغ ها تنها در سبد بی سرانجام برجام چیده شد. آنچه در این حوزه بسیار مغفول ماند عدم توجه همه جانبه به تجارت بین الملل بود که با غرب گرایی این فرصت هدر رفت و مثلا تجارت با کشوری مثل قطر که حالا میزبان جام جهانی است، انجام نشد و ترکیه با فرصت طلبی جای ایران را گرفت و از آن تا به امروز سود می برد و قطر را مشتری دائمی خود کرده است.
از این دست غفلت های اقتصادی در دولت های گذشته بسیار است اما نکته ای که امروز حائز اهمیت است سر باز کردن این زخم هاست و همچنین عدم فرصت دهی به دولتی که حالا درصدد جبران مافات و قصور گذشتگان است و به نتایج خوبی هم دست یافته است اما اینک دشمن با شیوه خرابکاری سعی دارد جلو پیشرفت کشور را بگیرد.
ثبت دیدگاه