محمد ایمانی در کانال تلگرامی خود نوشت: دانش آموز تنبلی، از کل درس جغرافیا، فقط مختصات افغانستان را حفظ بود. اگر معلم، درباره پاکستان می پرسید، او می گفت “کشوری است در همسایگی افغانستان؛ و اما افغانستان…”!
اگر هم مختصات آرژانتین را می پرسیدند، می گفت “کشوری است که هیچ مرز مشترکی با افغانستان ندارد؛ …و اما افغانستان…”!
شاید اگر روزی می پرسیدند چه ربط منطقی میان برجام، بنزین، برق و مرغ می توان قائل شد؟، در شرایط عادی بعید بود کسی بتواند میان این چهار مورد، وجه اشتراک منطقی پیدا کند.
اما آقای روحانی با نبوغ ویژه، توانسته برای این چهار فقره و ده ها مورد مشابه سوء مدیریت، یا یک پاسخ پیش ساخته و حاضر و آماده ارائه کند.
هر وقت از او یا برخی مدیرانش سوال می کنید که چرا در فلان یا بهمان حوزه، نابسامانی وجود دارد، جواب از پیش آماده، “تحریم و FATF” است!
اولا کسی حق ندارد خباثت آمریکا و غرب در موضوع تحریم ها را کتمان کند. اتفاقا اینجا برخی مدیران و حامیان روحانی متهمند که در گذشته دشمنی دشمن را انکار کرده و کسانی را که درباره آن هشدار می دادند، متهم به “توهم تئوری توطئه” می کردند!
همین ها وقتی هم پشت تحریم ها پنهان می شوند تا ناکارآمدی و کار نکردن خود را بپوشانند، به جای اعتراض به آمریکا و اروپا، کشور خودمان را مقصر تحریم معرفی می کنند؛ رویکردشان با ادبیات دشمن مو نمی زند!
ثانیا، مدعیان اعتدال و اصلاحات بارها در دولت احمدی نژاد گفتند نقش تحریم در مشکلات اقتصادی، ده تا سی درصد است و مابقی به سوء مدیریت برمی گردد.
آنها اگر انصاف دارند، امروز هم باید همین نسبت را بازگو کنند و سهم خود در را بپذیرند.
ثالثا تحریم ها با اظهار ضعف و دادن امتیاز برداشته نشد؛ چنان که دیدیم. تحریم با مقاومت فعال و اقتصاد مقاومتی (درونزا و برون نگر) مهار می شود.
ماجرای تحریم سوخت بیست درصد (مورد نیاز برای تولید رادیو دارو های حیاتی) و تحریم بنزین، دو اتفاق مهم برای فلج کردن کشور ما بود که هر دو نیز در دولت فریبکار اوباما اتفاق افتاد.
این خباثت، وقتی با همت متخصصان ایرانی رو به رو شد، فرصت های جدید پیشرفت را فراهم کرد.
رابعا، تحریم هنگامی شکسته می شود که جریان تحریف شکست بخورد. متاسفانه آقای روحانی در این زمینه به دفعات، آدرس های گمراه کننده به مردم داده است.
او امروز گفت “اصل تحریم دست ماست، می توانیم همین هفته تصمیم بگیریم و تمامش کنیم؛ می توانیم هم ادامه پیدا بکند… وقتی پول نیست؛ صندوق توسعه خالی است؛ نفت نمی توانیم بفروشیم، با بانک ها نمی توانیم رابطه خوب داشته باشیم به خاطر FATF، نتیجه اش این می شود که سرمایه نیست و طرح های بزرگ را نمی شود اجرا کرد”.
او زمانی می گفت به شرط رفتن زیر بار برجام، “همه تحریم ها لغو می شود”. آن روز، نه شرط پذیرش توافق پاریس (کاهش مصرف سوخت های فسیلی در نیروگاه ها) در میان بود، و نه دادن ۴۱ تعهد به FATF.
حالا هم که ۳۹ بند از ۴۱ تعهد غیر قانونی به FATF و توافق پاریس (تصویب نشده در مجلس) را به اجرا گذاشته اند اما تحریم ها بیش از دو برابر شده، روحانی به جای عذرخواهی، باز هم وانمود می کند تحریم ها لغو شدنی بود و ما اراده کافی نداشتیم!
این در حالی است که بایدن حاضر نیست حتی به همان تعهدات نیم بند اوباما برگردد، تحریم ها را به شکل قابل راستی آزمایی لغو کند و تضمین دهد که دوباره مرتکب نقض عهد نمی شود؛ اما ضمنا می گوید ایران در موضوع هسته ای (برجام) و توانمندی های دفاعی و منطقه ای، امتیاز جدید هم بدهد! کدام انسان صادق و مسئولیت شناسی می تواند این واقعیت را ۱۸۰ درجه وارونه روایت کند؟!
خامسا، اگر در تامین سرمایه خارجی محدودیت است، چرا تدبیری برای هدایت نقدینگی ۳۷۰۰ هزار میلیارد تومانی (هفت برابر شده) به بخش تولید اندیشیده نشد؟ نقش بانک مرکزی و بانک های دولتی و شخص آقای در تولید این نقدینگی ویرانگر چه بود؟
ثبت دیدگاه