هر دو می گریستند، آنگاه علی(ع) سر همسر بیمارش را بر سینه نهاد و گفت: به آنچه می خواهی وصیت کن که به هر چه وصیت کنی رفتار خواهم کرد و فرمان تو را، بر خواسته خود ترجیح می دهم. فاطمه(س) همسر را دعا کرد و چند وصیت به او نمود و آنگاه فرمود: ...وَ ادفِنِّی فِی اللَّیلِ إِذَا هَدَأَتِ الْعُیونُ وَ نَامَتِ الأَبصَارُ؛ و چون چشم های مردم به خواب رفت و آرام گرفت، مرا در نیمه شب به خاک بسپار